یادته گفتم دوستت دارم،گفتی چقدر؟؟جوابم یادته؟گفتم نمی دونم فقط می دونم خیلی زیاد...ولی حالا می دونم چقدر؟

(عشق من دوستت دارم تا حدی که حاضرم با تو تا اوج قله های بلند و سخت زندگی بدون توقف برم و خستگی راه را تا وقتی با منی حس نخواهم کرد.....)

(عشق من دوستت دارم به همان اندازه ای که ستاره ها و ماه ،اسمونو دوست دارن و به بودنش نیازمندند، به بودنت نیازمندم.....)

(عشق من دوستت دارم تا حدی که لرزش انگشتانم به من قدرت نوشتن ولبانم قدرت بیان احساسم را نمی دهند.....)

(عشق من دوستت دارم به همان اندازه ای که سوختن چوب در اتش دردناک است،دوری از تو برایم سخت و زجراور است.....)

(عشق من دوستت دارم تا حدی که می خواهم انقدر گریه کنم و فریاد بزنم تا شاید ثانیه های ساعت دلشون برام بسوزه تا با سرعت بیشتری روی صفحه روزگار حرکت کنند:تا روز دیدار من وتو زودتر از راه برسه تا اغوش گرمت را احساس کنم، اغوشی که مدت هاست برایم باز مونده و انتظارم را می کشد.....)

(عشق من دوست دارم به همون اندازه ای که اب از خشک شدن می ترسه.....)

(عشق من دوستت دارم تاحدی که حد نداره.....)

من با تو زنده ام همسفر من...می پرستمت